Thursday, October 14, 2010

Ο Σκοτ Πίλγκριμ Εναντίον των 7 Πρώην [5/5]

Ο Σκοτ Πίλγκριμ αγαπάει τη Ραμόνα. Η Ραμόνα έχει επτά θανάσιμους πρώην. Now it’s war.

Ο Έντγκαρ Ράιτ ήταν μόλις 25 ετών όταν σκηνοθέτησε το «Spaced» (για λογαριασμό του Channel 4), μια σειρά ιστορικής cult αξίας, γεμάτη από pop culture αναφορές και geek γνώση. Το κινηματογραφικό του ντεμπούτο με το «Shaun of the Dead» (2004) ήταν μονάχα η φυσική εξέλιξη της σειράς, αλλά με το «Hot Fuzz» (2007) απέδειξε τις πραγματικές καλλιτεχνικές του δυνατότητες, μια υπερβατική διάθεση να διαγράφει τα σύνορα των φιλμικών ειδών, με οπτικές μεθόδους γνώριμα «ζογκλερικές» όσο και πρωτόγνωρα εμπνευσμένες.

Ο Ράιτ δεν κάνει πράγματα που δεν έχουμε ξαναδεί. Ούτε τα ανακυκλώνει σαν ένας Ταραντίνο της... απέναντι όχθης. Απλά, σε βάζει μέσα και σε παίζει στα δάχτυλα. Δεν έχει ανάγκη ν’ αποδείξει κάτι παραπάνω. Το σινεμά του δεν αντιλαμβάνεται τις έννοιες της κριτικής ή της ανάγνωσης των όποιων levels σε θεωρητικό επίπεδο. Ο Ράιτ κάνει την πλάκα του. Και σε μια εποχή όπου η παγκόσμια παραγωγή μας τα ζαλίζει με έργα... της πλάκας, ο Ράιτ κάνει... το σωστό. Προσοχή, όμως. Οι ταινίες του και το θέαμα που προσφέρει μπορεί να είναι απολύτως εύπεπτα, αλλά αυτό δε μεταφράζεται απαραίτητα και σε «μαζικό». Κάπου εκεί βρίσκεται και η εξήγηση για την εμπορική (παγκοσμίως!) καταδίκη του «Scott Pilgrim», μιας ταινίας που κάνει τον χαρακτηρισμό του post-modern ν’ ακούγεται περισσότερο παλιακός κι από εκείνη την ιστορία με τον Αδάμ, την Εύα και το μηλαράκι τους...

Ο «Scott Pilgrim» είναι το μπάσταρδο γέννημα θρέμμα της μετωπικής σύγκρουσης ενός κόμικ με τον πιξελαρισμένο, κινούμενο κόσμο των arcade games. Και τα δύο στοιχεία μαζί, λειτουργούν σαν ένα ολότελα καινούριο σύμπαν, όπου η διάσταση δεν παίζει κανένα ρόλο (τύφλα να’ χει το 3D «καρκίνωμα» της εποχής...), το ρεαλιστικό φτύνει επιγραφές ήχων ή συναισθημάτων και η ψηφιακή μοντερνιά των εφέ αυτοσαρκάζεται μέσα από μια αισθητική σχεδόν... ρετρό!

Η alternativa φάση ξεκινάει από το location. Καναδάς (χα!). Twentysomething και slacker τυπάκος με μπάντα, αλλά χωρίς γκόμενα, καψουρεύεται cool θηλυκό με συχνές εναλλαγές στη χρωμοβαφή, που έχει έρθει από NYC για να ξεχάσει... τους επτά πρώην της (ανάμεσά τους και ένα «bi-furious» κορίτσι). Η αναμέτρηση με τον καθέναν από αυτούς οπτικοποιείται σαν 8-bit μονομαχία που ανεβάζει τον ήρωα στο επόμενο level, χαρίζοντάς του ζωές και ότι άλλο σε γκατζετάκι που φαντάζεσαι πως θα κέρδιζες σ’ ένα game.

Πλανοθεσία και μοντάζ υπηρετούν ολοκληρωτικά τα comic strips με μοντερνιτέ διάθεση που δεν έχει προηγούμενο, ενίοτε παραπέμποντας στην αισθητική φόρμα των anime. Η σεναριακή ειρωνεία δεν αφήνει τίποτε όρθιο, από τη μουσική και κινηματογραφική βιομηχανία, την ταύτιση με το όποιο κοινωνικό group, τη σεξουαλικότητα, την τέχνη του φλερτ και τη μυστηριώδη δύναμη της αγάπης. Κι ακόμη κι αν δε σε νοιάζει το ποιος θα το πάρει το κορίτσι, γιατί έχεις πωρωθεί από τον χαβαλέ του όλου «παιχνιδιού», κάπου προς το τέλος θα αισθανθείς πως το συναίσθημα λειτουργούσε ύπουλα μέσα σου, έτσι ώστε να βρεθείς στη θέση του να φωνάζεις «Go get her!», για να μη σου μαυρίσει η ψυχή...

Η λέξη «αριστούργημα» ίσως δεν ταιριάζει στο «Scott Pilgrim». Γιατί η ταινία του Έντγκαρ Ράιτ είναι μπροστά από την εποχή της. Κι αν αυτό ακούγεται σαν καταδίκη για το σήμερα, μεταφράζεται σε κάτι πολύ πιο σημαντικό για την αξία της στο αύριο. Όπως και να’ χει, το «play again» θα το πατήσεις. Και ξανά και ξανά και ξανά...

Scott Pilgrim vs. the World [2010] / για το CINEMaD

10 Comments:

Blogger nonickname said...

ο τύπος είναι ο σύγχρονος θεός της κωμωδίας - ήταν βασικά μετά και από το Hot Fuzz, αλλά εδώ σου πετάει μερικές χιλιάδες ιδέες παραπάνω

3:02 PM  
Blogger cinemad said...

Η κριτική δεν ξεκινά τυχαία από την αναφορά στο όνομα και το ταλέντο του Ράιτ, ενός σκηνοθέτη που δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να βρει την εκτίμηση της ντόπιας κριτικής, όχι γιατί είναι μονόφθαλμη, αλλά επειδή ΔΕΝ αναγνωρίζει το σινεμά των ειδών! Αυτή είναι η μεγαλύτερη μάστιγα που βασανίζει τον χώρο μου.

3:50 PM  
Blogger Hellboy said...

Epic.

Και απ'ότι φαίνεται όποτε ο Cera βρίσκεται με την Whitman (Her?) έχουμε καλλιτεχνική επιτυχία και εμπορική αποτυχία...

1:38 AM  
Blogger dark tyler said...

Epic epicness η ταινία, που για κάποιους από εμάς θα είναι σύμβολο και σημείο αναφοράς για τα επόμενα πολλά χρόνια.

3:33 PM  
Blogger mahler76 said...

το τρέιλερ πάντως τα σπάει!!!

10:49 PM  
Blogger cinemad said...

Όποιος θέλει να δει την - ακόμη πιο ΣΠΑΣΤΑ - ταινία στη μεγάλη οθόνη, μόλις που προλαβαίνει...

9:56 PM  
Blogger mahler76 said...

γιατί θα κατέβει τόσο γρήγορα?

9:59 PM  
Blogger cinemad said...

Δεν παίζεται ΠΟΥΘΕΝΑ τρίτη εβδομάδα. Μπράβο στο αθηναϊκό κοινό.

12:49 PM  
Blogger Movie Master Κάσσιος said...

Πολύ κρίμα που αγνοήθηκε ετσι από το κοινό.
Είναι ταινιάρα!!!

2:58 PM  
Blogger King Mob said...

Εδώ μια πολύ ενδιαφέρουσα κριτική για το Scott Pilgrim.
Μιλάει για το κόμικ αλλά είναι το ίδιο σαν να αναφέρεται στην ταινία. Την βρήκα πολύ εύστοχη.

1:49 PM  

Post a Comment

<< Home